Ik word al dagen zingend wakker met stukjes ... de eerste dag Selig sind die Toten en vervolgens steeds andere... en ook door de dag heen loop ik vaak zingend.... Ik heb het heerlijk gevonden mee te kunnen/mogen zingen en wat knap dat jij ons daar weet te krijgen, wat er bij de uitvoering klonk... het geluidsfragment is prachtig om terug te horen, want terwijl ik zong heb ik klank niet gehoord zoals die nu door de computer klinkt... Het laatste jaar zijn bij verschillende dierbaren ontvallen en ik heb gemerkt dat het heilzaam werkt om deze Requiem te zingen, zoals ook gezegd werd dat het troost biedt aan de nabestaanden... zo ervaar en voel ik dat ook... Ook het voorwerk: de studiemiddag in A'dam en iedere dag te luisteren en te oefenen dat ik steeds dieper in de tekst en in de muziek kwam... Maar dat het een pittige dag zou worden heb ik ook wel ervaren... Na genietend moest ik wel wat meer uitrusten...
door: Gertruud

Dankjewel Madeleine voor je mooi verwoorde terugblik. Vooral ‘je moet je noten kennen om mijn slag te kunnen volgen’ – het is de essentie van jouw manier van dirigeren. Bij de meeste dirigenten krijg je een teken om in te vallen, bij jou niet. Gewoon opletten… Dat ging bij de alten niet helemaal goed toen we aan ‘ich hoffe, ich hoffe enz.’ begonnen, waarbij een alt even verderop halsstarrig de noten bleef zingen zoals ze geschreven waren, maar als je maar naar jou bleef kijken kwam het vanzelf weer goed. Wat een prachtige muziek is het toch! En of het nu door jou kwam of doordat we het al aardig kennen: onze voldoening was dit keer erg groot, heerlijk gezongen.
door: Gera