Heel in 't kort: we hebben 2 registers en in klassieke muziek verbinden we zó dat een geleidelijke overgang wordt. Maar dat dempt het borstregister nogal. En juist die is klankrijk als je tenorstem wilt zingen!
Je zou kunnen zeggen: hoe meer op eigen benen, hoe meer borststem.
De grote vergissing is: ik zing hoog, dus ik kan niet goed laag. Zonde!!! Want hoe makkelijker je ruim baan geeft aan je borststem, des te makkelijker kom je ook in de hoogte! Het is bv. ook de basis van Jodelen. Het wordt in elk geval een dolle middag.
Journalist Marieke van Willigen waagde ook de sprong en schreef over haar ervaringen met Ein Deutsches Requiem van Brahms in het magazine Luister. Lees hier haar aanstekelijke verslag!
