Nieuwsbrief PassieProjecten - Verbondenheid

Het is alweer 11 mei. De drukke dagen met onze meezingconcerten liggen inmiddels achter ons. Twee keer de Matthäus, een keer de Johannes Passion en vorig weekend nog de uitvoering van het Requiem van Fauré met delen uit het Stabat Mater van Pergolesi. Tijd om even stil te staan. Bij de prachtige muziek en de kwalitatief zeer goede, intense uitvoeringen door onze zangers en orkestleden.

Maar ook tijd om stil te staan bij de vele diverse individuele achtergronden, de persoonlijke verhalen van onze deelnemers. Zo had iemand al jaren de diepe wens om de Matthäus te komen zingen, maar durfde ze de sprong steeds niet te nemen. Nu wel: ze was helemaal dolblij! Iemand anders vertelde dat zijn vrouw een paar jaar geleden gestorven was. Hij kon door de uitvoering dat verdriet op een nieuwe manier doorleven. Een ander had drie maanden vrijwel dagelijks geoefend en zong nu alle Bach-uitvoeringen mee, blakend van vreugde en geluk. Of iemand vertelde: ‘In mijn eigen koor moet ik altijd op mijn tellen passen, maar hier durfde ik me helemaal over te geven aan het zingen.’

Een ander bijzonder ervaringsverslag dat we van een deelnemer kregen, is ongetwijfeld voor velen herkenbaar. We delen het graag: ‘Het fijne is dat je de medezangers niet uit hoeft te leggen waarom je het zo heerlijk vindt om de muziek van Bach, en anderen, te zingen. Ook al lukt het mij niet om de namen van mijn medezangers te onthouden, de gezichten onthoud ik natuurlijk wel. En na een paar jaar is het altijd zo dat je dezelfde mensen met veel enthousiasme kunt begroeten. Daardoor zijn de gesprekjes in de pauzes met mensen die je helemaal niet kent zo leuk en openhartig. Daar geniet ik elke keer weer van.’

‘Het mooie van PassieProjecten is dat de saamhorigheid tussen de mensen heel sterk te voelen is. Ik nam deel aan de Johannes Passion, maar had op privé gebied nogal wat anders aan m’n hoofd. Toch ben ik na enige aarzeling naar de Geertekerk gegaan en heb ik met extra veel aandacht en emotie kunnen zingen. Twee vrouwen naast me had ik verteld wat er aan de hand was. En dat mijn stem het dan even niet meer doet tijdens de repetitie van Ruht Wohl, snappen ze. Dat geeft die verbondenheid met elkaar en de muziek op dat moment.’

Verbonden met elkaar en met de muziek. Daar gaan we voor, ook in de meezingconcerten die vanaf komend najaar weer op de agenda staan: de Hohe Messe, het Weihnachts Oratorium, het Stabat Mater van Pergolesi… Op onze website is al volop informatie te vinden en kun je je al inschrijven. Voor de Hohe Messe nemen we al een aanloopje in juni met de eerste studiedag. Schrijf je dus snel in, om die mooie ‘verbindingsvibe’ van de afgelopen meezingconcerten nog even vast te houden!

En ook voor al onze andere meezingactiviteiten geldt uiteraard de verbondenheid met elkaar en met de muziek. Zo staan in juni nog de maandelijkse meezingochtend in het Beauforthuis en de Stem 1-daagse op de agenda. En tenslotte wijzen we jullie graag op een nieuw project na de zomervakantie: Romantische duetten.

Tot zings!
Team PassieProjecten